уторак, 26. јул 2016.

Би сакал да верувам


 Би сакал да верувам
Дека Ти можеше да ми дадеш нешто вистинско
Што сите го нарекуваат Љубов
Но тажната мелодија на Јавето разлева поинакви акорди
И по празниот Булевар ги тркала Скаменетите солзи

Би сакал да верувам
Дека времето застанало,тука во хаосов на мисли
Гледаќи го стариот часовник како шкрипи додека ги брои минутите
Но сепак го слушам дождот како спомените ги тера да играат
Правеќи така нови лузни во душата

Би сакал да верувам
Дека ако застанам на место,и чекам да се роди некој сон
Така полесно ќе ја сопрам реката на песни
Попусто






Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...