среда, 27. јул 2016.

Непознати Светови




Побудалесто од покорноста е,
Да се притаеш до непостоење пред сончевиот лач во мугрите
И да не му дозволуваш,повторно да те дозрее
И тогаш
Наказанието кое ќе ти се прикаже како Набожен Човек
Ќе ти ја распука кожата,кажуваќи ти дека е тоа Распетието.

Напати,тоа Наказание
Етего ќе рипне и во нејасните сништа
ќе бабри,бабреќи ги и сеќавањата
а потоа,ќе пресуди во тие нејасни времиња
правеќи го сонувачот
безимен крадец,или скитник меѓу ѕвезди кои умираат во пурпурот

за веродостојноста од се што е кажано тука
не би се заколнал пред Семоќниот
но не ја отфлајте можноста,се да е така
или поинаку
но во други,непознати простори

каде  за вас,тоа се непознати светови.


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...