Како да ја утешам сопствената душа

 

Како да ја утешам сопствената душа

Кога пливам во болка,повеќе е туѓа знам

Кога газам во солзи,сечии пролеани

Кога гледам дека реката од крв секојдневно е се подлабока.

 

Како да ја утешам сопствената душа

Кога гледам дека љубовта умира насекаде

А катаутро се повеќе цветови венат

Катавечер се повеќе лелеци одекнуваат.

 

Како да ја утешам сопствената душа

Кога и мене криљата ми ги искршија

Чекорите ми ги заробија

А воздишките меѓу спилите ги однесоа.

 

Како да ја утешам сопствената душа

Кога лагата секојдневно ја купуваме скапо

А вистината ја продаваме ефтино

При тоа прегрнуваќи се со ладни прегратки.

 

Како да ја утешам сопствената душа

Кога мостот кон вечноста го срушивме

И без никакви сниша во себе

Одиме со гордо крената глава по патот кон пеколот.