Како да ја утешам сопствената
душа
Како да ја утешам сопствената
душа
Кога пливам во болка,повеќе е
туѓа знам
Кога газам во солзи,сечии
пролеани
Кога гледам дека реката од крв
секојдневно е се подлабока.
Како да ја утешам сопствената
душа
Кога гледам дека љубовта умира
насекаде
А катаутро се повеќе цветови
венат
Катавечер се повеќе лелеци
одекнуваат.
Како да ја утешам сопствената
душа
Кога и мене криљата ми ги
искршија
Чекорите ми ги заробија
А воздишките меѓу спилите ги
однесоа.
Како да ја утешам сопствената
душа
Кога лагата секојдневно ја
купуваме скапо
А вистината ја продаваме ефтино
При тоа прегрнуваќи се со ладни
прегратки.
Како да ја утешам сопствената
душа
Кога мостот кон вечноста го
срушивме
И без никакви сниша во себе
Одиме со гордо крената глава по
патот кон пеколот.
Нема коментара:
Постави коментар