Ако некогаш случајно се нурните во маглите од планината
и ако ве пречекаат неколку бесни удари од ветерот
или пак ве прегрнат неколку снежни виори
не бидете безумно бесни како самотни патници
туку развлечетеја песната исто како здивената орда
оти ќе замрете во спротивно со некое очекување.
Не се плашете,утот ќе писне,бара спогодба со мигот иден
можеби и грмотевицата ќе се разгласи во ноќта
и малку пискотливото ехо на ѕверот ќе ве отфрли од земјата
вие тогаш поплачете за судбината
а далечниот лик ќе се згрчи од болка.
Знам,малку ќе ве наморничават невидливите гавраништа
Ќе закрескаат одникаде,и ќе ве натоварат со страв
Вие тогаш не лазете на мека иловица
Ни пак не ги склопувајте очите
Разберете
Немав спокојство додека не го кажав ова
Ми тежеше сето ова
И мене и на мојата судбина.
Нема коментара:
Постави коментар