Липаше на криљата ветерови
Тераќи ги да бодињаат со нивните огнени копита
Но блеедеше во набожноста
Изгревот сега го чекаш под поинакво сонце
Час е бело,час е жолто,час е румено
Но сепак,одвреме навреме плукаш на земјата
Благоста на животот не ти донесе спокојство
Грчот на утробата те одава
Претчуствуваш,крајот на втората младост се најавува
Пред д сватиш
Предавството во крвта ќе се случи
И змиската игра ќе почне.
Нема коментара:
Постави коментар