недеља, 14. август 2016.

Последен Сон



Позади заодите и ѕвездите
Пиштеа Самовилите,дека по оваа ноќ не ќе дојди друга
И дека сводовите кои ги држат небесата пукале
Од гревовите земни
Вие лапајте месо и кога треба и кога нетреба
Обележани сте на темето
И не се кадете со темјан
Љубовта ионака во празнината отиде
Само мрдајте со усните
Ама клетви не фрлајте
Оти незнаете,можеби Перун ќе го разбудите

Маѓија,којзнае дали знаете
Сепак не е стемнето за сенките да избегаат
Ајде да се простиме од денот,и од онаа ѕвезда што трепери
Слушате ли,подземна бучава ве обеспокојува
Темнината ќе го успие разумот
И се ќе биде брз сон кој ќе не издигни

Несакав
Ама којзнае како
Ви го открив својот последен сон
Со помош на маѓијата го видов
Во лилаво око кое висеше на небесата.




Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...