уторак, 23. август 2016.

Чемер




Чемер
Чудно обличие кое за вас нема значение
И не ве морничави
И не ве тера да скрбите кога изгреваат крвавите сонца

Ама се има свои закони
Па и кога крвта врие и плиска со густи порои
И кога невидливите далги тегобите ги мијат
И кога бистрата разумност ве тера да се исповедате
За се има закони,па и кога мислите дека нема ништо значение.

Евеме,чекам да ми дозрее мислата
Ама замрсениот јазол ме обеспокојува
Можеби ми тежат коските,или распадната риза ме проколнува
Што не ја славев ревносно светлоста

Со модринки под очите,и треска во браздите на челото
Се покорувам
Пред третото око кое ги чита сите судбини од ѕвездите
Ако ме разбравте,молетесе,јас се помолив

Ќе се заколнам дека е така,чемерот ме разјадува да не воскреснам.


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...