Така е Подобро

Ако некогаш

И негде на некое место

Каде што нема

Ни земја,ни воздух ни вода

Ни пак ќе виде важно дали крвотокот клокоти

Или воздишките итаат

Или пак само замрзнато висат

Ако некогаш

И негде на некое место се стретнеме

Тогаш посакувам

Да биде Проклетијата

Така е подобро и за двајцата

Без тага во себе и над себе

Збунети,над сите реки во кои плови матна вода

Ќе ги влечиме раскинатите сенки

Од апежи на збеснати пци.

Така е подобро и за времето

Во своето бледило ќе не заспие

Без нашиот гласен крик

Правеќи не невидливи

Така е подобро и за Судбината

Да не клечиме бесцелно пред небесата

Со нашите недостојни надежи

Така е подобро

И за животот

Кој поминува само како ехо изгубено.