понедељак, 19. септембар 2016.

Кажетеми ја Вистината



Незнам дали навистина се потрошија сите мои убави зборови
Или тоа секогаш се случува само во есен
Ми се чини дека сеуште не сум суво дрво
За да се лизгаат секаде околу мене
Зарем треба да речам кутрите
Или сега можеби тие сега лутаат некаде
Исплашени
Моите зборови
Кои секогаш ги носев завиткани во душата
Ајде
Ранетеме повторно
Повредетеме
Направете моето срце да крвари
Мразетеме,повеќе од вчера
Но кажетеми ја вистината
Дека моите зборови не избегаа од мене
Видете ме
Се потпирам со слаба утеха
На краевите од ноќта
Бладаќи неразбирливо
Дали навистина се потрошија сите мои убави зборови
Или во оваа бесмисленост

Играта со светлината заврши.


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...