субота, 10. септембар 2016.

Во Чест на Судбината



Знам дека со проклетието сум сојузник
Да,да,и евеме повторно на тешкиот припек
каде го барам привидното спокојство
но освен три испостени курви ништо друго немаше
кога ги видов,поверував дека сум млад
и дека пораженијата сега ќе ги претворам во победи
да,да,ќе го направам ова во чест на судбината

со пепелта од огништето згаснато круг сторив околу
и се прогласив за Бог Пагански,кој   сладострастие бара
клекнаа на колена,исто како што клечат пред дождот
и клепките со пајакови нишки ги врзаа
оф реков,не ме молете набожно светителки не ќе ве сторам

прогледав,и погледнав,
исто како што слепец прогледува пред чудоредијата
се исправија и збеснаа небаре се планински суводолици
и ревеа,нивните испоснички јами да се утешат
им шепнав,незнаевте,ќе дознаете за божилакот
во кој капе вино,мед и сласт
и бабрев,и бареа,губеќи се разумот од сето ова.

Вие само претпоставувајте
Кога ќе ги допрев до очите маглите се губеа околу
За Боските нема да ви кажам,и за таа убост
Зошто и темелите на римското царство ќе распукаат од мака
Ах тие колкови каде беа пресликани сите вселени
Со кој се откриваа сите непознати предели
Да,да на миг помислив дека ѕверот и човекот се прегрнаа
Но така е бидеќи и утробата ми ја превртија.

Се беше ова чуден пат на крвта
Од пеколот кон рајот
Не се покајувам за сето ова
Ако проклетијата ми е сојузник
Но и утре ќе и сторам чест на судбината

Немора со три курви.


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...