петак, 26. мај 2017.

Баладата на Осамените



Понекогаш,само
Понекогаш,се будам
За да ја слушнам баладата на осамените
Што ја пеат
Ѕвездите пред умирање
Потоа
И посакувам на Љубовта
Убав лет во Бескрајот
И ете
Понекогаш
Само понекогаш се будам
Зошто

Животот во соништата нема крај.


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...