Вечерва
Токму вечерва ќе пеам за тебе,со малку тага во душата
Месечината за мене ќе плачи
Додека хорот од штурци ќе ме придружува
Премногу те сакам да знаеш
За така лесно да те заборавам
А ти,соберија сета тишина околу тебе
И само слушајго ветерот како ги разнесува моите зборови
Ќе стојам на калдрмата
И ќе крадам парчиња испокинато време
Со затворени очи
За да не ги гледам празните далечини пред мене
Ете,собрав малку храброст
За да ги смирам сите немири
Не ми замерувај ако утре само молчам
Ќе живеам од денешните спомени
Сеуште постоиш
И во пурпурот,и во солзата
И во мртвиот ден
И во белата роза
И во скриената болка
И во лажната насмевка
Постоиш и во соништата
Кои ги носам на грбот како казна небесна
Имам уште толку време
На копнежот да му дадам облик на жена
Потоа
Ќе крикнам гласно,за вечноста да слушне
Како со старата виолина пееме
За нестварното постоење
Нема коментара:
Постави коментар