среда, 24. мај 2017.

Слушниго мојот тивок шепот



Оваа вечер запомнија како почеток на Бесконечноста
И не прашувај,зошто ѕвездите танцуваат само за нас
Остави
Сега и нашите сенки нека бидат среќни
И
Само слушниго мојот тивок шепот
Животот е поголем од секоа наша напишана приказна.

И
Молчи
Додека молитвено низ моите стихови ќе пишувам
И за тебе,и за мене
Зоро пурпурна,недоаѓај толку рано
Оставиме барем сега да ја облеам со Љубовта.

За тебе
Повторно ќе пишувам со азбуката на душата
И онака помеѓу редови ќе погледнам
Како стануваш капка на мојата дланка
Како во насмевката ја носиш енигмата
Во очите ги криеш сите тајни

Додека шепотиш на моето рамо


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...