Љубовта на Сонувачот

Знаеш ли

Никогаш не би променил мојот Пекол

За твојот Рај

Би прашала онака радиреда

зошто

Овде,и болката е вистинска.и солзата паѓа

И се радува кога звукови на земјата прави

Таму

Во твојот Рај,секоја насмевка имам цена

Секоја прегратка е лажна

Секоја утеха е цинична

Да

не би го менувал мојот Пекол за Твојот Рај.

Знаеш ли

Колку пати ми требаше да ја закрпам душата

Со Месечевите нишки на полноќ

Знаеш

Но другите незнаат

Дека секогаш ревеше од глобочините

како збесната волчица

Да ме окова маѓијата која во љуњите ја ставаше

Ама ете

Со помодрени усни си

Очите покриени со тешки клепки ти се

Без солзи

Излижаните непца сувотија прпелкаат внатре

Не ти се лутам веќе

Денес  е Сведен голем

На Ден Пладне  се Венчав пред олтарот

Со светлината на Ѕвездите

И ќе го вратам животот во изгаснатите очи.

Сето ова го правам во чест на Судбината

Конечно да ја види Љубовта на Сонувачот