уторак, 1. новембар 2016.

Треперот на Ѕвездта над мене ќе знае





Очите ми останаа суви
Додека го гледав Чудотворецот
Кој небеше од мајка роден
Туку од јајце се испилил
Како со последната мисла за себе
Од далечините зборува

На педа одвоен од земјата

Луѓе
Напишан е законот на иднината
Без скрб,со невидливо ѕвоно во себе
До половина видлив
Со пламени обрачи околусебе
На кој се котат сите почести на Љубовта
Кои се со совршени редови меѓу себе
На среде
Пехарот
Осветлува се околусебе
И го напојува нежниот цвет на младоста
Од половина надолу
Е сето сладострастие
Каде се бара засолниште од сите зла
Во кое врие жива смола
И  желанието на очите станува стварност

Тешко ми е
Сето ова ќе го ставам на пергамент
Во земјата ќе го закопам
Нека таа го разбере
И кога Библиски посници ќе дојдат
Како сознание им го даде
Тие ќе знаат што да прават со него.

Замене
Не се грижете
Отпадниците од крст
Ќе ме жртвуваат на Јудеци,и многубожци
За тие да речат
Ние сме Чудотворците
Но треперот на ѕвездта над мене ќе знае
Дека не е така







                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...