Стануваш мој копнеж кој го носи секојдневно шепотот на
времето
низ безбројните шупливи молитви
што ете во празново време ги смислувам
и ги изговарам со премалените и испукани усни..
се насмевнувам потоа
што и
денешните се празни и бесцелни молитви…
станав миленик на илузијата
а таа проклетницата
низ своите тесни измислени ходници ја провлекува сликата
на твоето тело
со своите подивени страсти што си ги криела од мене…
колку си само убава
посакувана,
сега знам зошто машкиот поглед неможе да ти одолее.
Ти и со
појавата мамиш…
не сум љубоморен на мажите кои сега те имаат
малку сум лут
на судбината
што мораше да ме награди со такво женско суштество,
а да го осакати даруваќи му нему лажни страсти….
мирисот на карминот кој е со арома на јасмин го обожаваш.
го почуствував
низ тесните Битпазарски сокаци
каде како
печат си го оставила...
2011 година
Никодин
чернодримски
Нема коментара:
Постави коментар