Не би ги проколнувал ноќите,ако не постоеше ТИ
Која ме натера да ја сакам есента,да се морничавам од пролета
И никогаш немаше да знам каков е ликот на курвата
Ако не те видев ТЕБЕ,како длабока линија на мојата дланка
Можеби затоа сега повеќе го сакам Јесенин,отколку Петарка
Надвор е моето денес,и твоето утре
Кои се среќаваат некаде длабоко во ноќта да се поздрават
Да бидам искрен,се што беше запишано во времето за нас
Вчера ветерот го избриша,и го однесе некаде далеку.
Наликува на разделба,во која остануваат многу дилеми
И фрлени спомени,во бунарот на времето
Но сепак пред крај знам,не сакаш да знаеш
Како мириса копнежот,во кој се сокриени многу сосем обични ноќи
Навистина,сега
Не би ги проколнувал ноќите,ако не постоеше ТИ
Нема коментара:
Постави коментар