недеља, 11. март 2018.

Песната за празниот ден




Ете гледаш
Ни заклетвата не ни помогна
Гордоста да погребиме пред олтарот
Та сега Вечноста како искушение
Ни даде
Јас да станам Одисеј
А ти Пенелопа

Којзнае,можеби твојата тишина е виновна
Што не го слушам ехото на чекорите
Каде се сите патеки
Кои водат
До тронот на животот

Само да знаеш
Ѕвездите се на мојата страна
Треперат околу мене,додека
Седнувам на брегот
И на Брановите им го кажувам моето име
Ти
Наслушнувај кога Галебите ќе ја пеат
Песната за празниот ден
И немој
Да исчезнуваш од сите посакани мигови
Зошто ќе го живеам животот без живот.








Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...