Денес ќе молчам,за подобро да те заштитам од болката
Која зборовите,знам, ќе ја направат кога ќе почнат да се тркалаат
Небаре се камења во збесната суводилица.
Ќе молчам,чуваќи те во сите дождливи денови
Ете тогаш, Вечноста го пишуваше твоето име
Во моето срце.
И како птица ранета,со едно крило ќе летнам
Молчешкум,со сите недоречености,некаде кон југ
Каде сите денови се посебни.
Ќе бидам добар,меѓу тие ранети души
Кои се поздравуваат со крвта од криљата
И се тешат со криковите болни.
Денес ќе молчам
Но сепак ќе пишувам со црвената боја
На танката линија каде животот оди.
Нема коментара:
Постави коментар