понедељак, 19. март 2018.

Кога еден ден,сосема обичен ден





Кога еден ден,сосема обичен ден
На мостот каде надежда пладнува
И не наплаќа мостарина
Ќе се стретнат моето ДА и твоето Не
Или беше обратно моето Не и твоето Да
И се прегрнат онака Човеки
Како што никогаш ние не се прегрнавме
Дали тогаш
Нашите пожолтени,или мувлосани коски
Под земјата
Сеедно е,ќе престанат да се морничават од Вистината
Дека бесцелно го меревме времето со минути,часови и денови
Кога тоа ионака врвеше покрај нас

Кога еден ден,сосема обичен ден
На Булеварот од вревата
Ќе се стретнат моето Не и твоето Да
Или беше обратно моето ДА и твоето НЕ
И седнат на масата каде што седнуваат сите стари пријатели
Да го испијат бујрум кафето
Читаќи ги при тоа сите напишани песни за Љубовта и Разочарувањето
Насмевнуваќи се искрено за заблудата.

Кога еден ден,сосема обичен ден
Моето Да и твоето НЕ
Или беше обратно моето НЕ и твоето ДА
Ќе добиат право на живот во светот на Бајките
Каде што Небото никогаш не паѓа на Колена
И Ѕвездите не умираат со крикови страшни
Ете тогаш
Додека ја нишаат колевката каде спиат сите сништа
Ќе разберат
Дека сеќавањата се само мртви делови од денот изминат.







Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...