среда, 28. март 2018.

Можеби сум дошол од иднината



Ова не е проклетие
Или некое зло претказание
Но измитарен пес сето ова го видел на гнила коска
Знам само,го испадиа на друм правлив со клетви
А тој како шашлив светец,пак глаголеше.........

...со сплескано теме како мршојадци ќе се вртите
И од сенките свои ќе се откажете
Утрата ќе ви бидат модри,утките песни ќе ви пеат
Темнината ќе ви го успие разумот
Расото ќе ви биде постаро и од кожата лита
Не ќе ја носите веќе топлината во крвта
Напладне,улави самовили со големи боски ќе ве јаваат
Дождалецот,ах тој дождалец,ни на дланки нема да го имате

Којзнае,можеби беше само веститетел
Кој утре ќе се скамени од клетвите
Ама вие не одмавнувајте со рака за се што ќе слушнете
Оти и во минатиот век имаше еден осамен волк,со златни заби
Кои пиштеше,а не ревеше,но претскажуваше
Да после,се беше скрб,се беше болка,и насекаде беше смрта

За секој случај,ќе бидам насекаде,ќе сонувам на нозе оловни соништа
И на сите заспани,ќе им ставам лук под глава
Редеќи им на челото ѕвездени ронки
Којзнае
Којзнае,можеби сум дошол од иднината што знам за сето ова








Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...