петак, 16. март 2018.

Блазе вас





Незнам дали во вашето село
Дождот мириса на ванила
Но тука во овој град е со мирис на болка
И образите не се веќе црвени,само згчените црти останаа
Ако вие во село
Цвеќето се уште во косите го носите
И венчиња на глава ставате
Тука,во оваа градска сивотија
Само за погреби букети се купуваат
Луѓето тука на балкони веќе сами со себеси разговараат
И утеха од камени кипови бараат
Пред слики се исповедаат
Бидеќи дневната норма за насмевки ја исполниле

Блазе вас,во село
Се крстите наутро без да платите за тоа
И не живеете за сеќавањата и спомените
А ние тука во овој темен град
И надежда ја делиме на половина
Додека доручкуваме од трошките на Љубовта

Блазе вас





Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...