субота, 12. мај 2018.

Не скбете мили мои





Не скбете мили мои
Оти пајажината на сонот ќе ви биде подебела
Ами малку потпевнувајте,па макар и како улави
И ќе се извишите,над скитниците,над сенките
Кои ќе ве споменуваат насекаде

Кога ветерот ќе ве допре,летајте без страв
Ама до ѕвездената лузна на небото
До таму на смртник му е дадено
Понатаму ќе ви натежнат многу солзите на проколнатите
Та ќе паднете во магли лилави.

И никогаш не кажувајте,не ми е денот
Посебно на полна месечина
Така брзо,брзо ќе ви воскресне изминатиот живот
А светлината во огништето ќе спласни
И од сето тоа цветот на времето ќе венее.

Не скрбете,не скрбете мили мои
Клепките ќе ви натежнат,сеништа ќе се радуваат
Ами станете и сончевите лачи заплеткајтеги со вашите воздишки
Утрешното виножито од сето тоа ќе се радува
А некаде весело ќе шумоли водата.



Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...