Дојдов по совет,Оче
како да го најдам патот до вечното покајание
..еве …
нема да глаголам пламено веќе
зошто сум откорнат од земја,со дрвен крст на грбот
ги цедам последните стутканости на душата
и напати така сам се разлевам околу мојата сенка
помнам кога ртеше и злото и проклетијата и во мене
и околу мене
немоќно вртев грб на сето тоа со строг пост
но секогаш на крајот
ме чекаше
виното на Јудејците во позеленет грал
….скрбев и за тоа
одот ми ти бил од пусто во празно
..да продолжам ли Оче…
не молчи Оче…
ќе расцветаат ли конечно пупките на Дрвото на Животот
или и понатаму скрамата на киселото вино на усните ќе
се коти
не молчи Оче
имам и јас уште свои вистини
поучиме,и Воскресни ми ги поколенијата
Нема коментара:
Постави коментар