петак, 25. мај 2018.

Време е за одмор




Се прегрнаа годините мои,и рекоа
..време е за одмор…
поклонисе сега пред длабочините на твојата душа
и почуствуваја твојата мисла некажана…
и ќе ги слушнеш тогаш чекорите неизодени..
знаете…
ќе се насмевнам…
зошто знам дека е тоа мигот што го исчекував…
ќе чукнам за секој случај на дрвото..
злото да не слушне..
чекаќи полноќ сказалките да се преклопат
а јас да се предадам на Бесконечноста



Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...