четвртак, 18. јануар 2018.

Бунтот на Сенките


Мачнина им вриеше во стомаците од скитањето
Стравот ги изеде во криењето
Та решија,и тие легенди да создаваат
Бајки да раскажуваат
Маѓијата да ја презираат
И така својот помрачен ум да го смират.

Излегоа на светлите булевари
И без појакување пред Апостолите плукаа
И невините со Крв ги Благословуваа
За Господари на Слободата се прогласија
И данокот на солзи го воведоа.
На полноќ во Гралови го собираа.

Министерството за тага беше нивното собиралиште
Каде надежта и на Прометеј ја закопаа
И урликаа како пци збеснати
Кога Света Вода крај нив ќе потечеше
Како синови на Хронос бараа да ги воздигнуваат

И би што би
Во таа нивна една ноќ

Пред да ги ги прекрие вечната тишина..


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...