И твојот град ,и мојот град,се туѓи за нас
Исполнети со прашања без одговори
Полиени со сива боја слична на
непостоењето
Без грам на светлина,само со една улица
Која постојано мириса на застојан воздух
Овде онде по некој плач,и неми минувачи.
Можеби сето ова звучи чудно
Но импресиите од гледање во прозорецот ги нема
Чекањето веќе никој не го мери
Времето е исто како и минатиот вторник
И минатиот Април
Ќе оставам пролета да одлучи
Како ќе не пречека
Дали со аплауз
Или небото ќе го сруши над нашите глави.
Нема коментара:
Постави коментар