уторак, 6. децембар 2016.

Ова се тие проколнати години




Ова се тие проколнати години
Каде секирите фаќаат рѓа
А планините збивтаат изморено од тежината
Маглите зелени,љубоморни чуваат се во себе
И се што се коти без благослов е
Уште од мајчини боски ја цицаат омразата
Додека со потсмев кумовите ги крштеваат
Ова се
Да ова се тие проколнати години
Каде штурецот пее само пред икона на светец
А попот под прозор на млада мома
Кога ќе дојде полноќ
Далдисаните шушкаат некои песни шупливи
Ова се тие проколнати години
Каде
Невозможни еретици молитви ни кажуваат
И оставаат слепци да водат
Ова
Ова се тие проколнати години

Каде животот само воздивнува од мака


Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...