Во стапицата на ноќта

Ми рече очите ми биле прозорци

Преку кој го видела мојот шушкав сон

како со високи пламења реви во ноќта

потоа

знам дека сум рекол

зборуваш со минатото

каде сум пепел

и каде мојата исушената крв е црна ‘рѓа на животот твој

сакаш ,но неможиш

бездната на минатото да ја поминеш

старата Паганска молитва ме штити

појака е и од твојот домашен Светец.

Небото е црвено

И твојот истоштен пес е премален

Заспијго со твоето кучешко лаење

Зошто утре

Е сведен голем

И почнува векот на твојата пустина

Ќе се зачудам

Ако некој се разжали над твојата осаменост

Таму

Преку водата

Ќе има еден Балканец повеќе

Кој својата горчливост ќе ја исплука во соленоста

Кој со своите светли очи,светлина ќе голта

Кој своите стврднати усни ќе ги омекни

 Не се срди

Така е запишано

Поројниците да ме одминат

А тебе сенката ќе ти се скамени

Во стапицата на ноќта.