понедељак, 19. децембар 2016.

Втора Кожа



Речениците ми се неуверливи
И понекогаш смешни
Ама
Ама ако ги потпшишам со крв
Ќе поверувате
Но и малку ќе ликувате
Бидеќи
Не го знаете вистинското значење на горчливоста
Туѓа
И сто пати да напишам
Дека моите прсти
Се само опачината на потсвеста
Заробени во чудни облици
Кои во зорите
Со петловски поздрави се разделуваат од се ваше непознато

И за ова ќе ви кажам
Гавранот
Тој ,од кој се плашите
Сега се препокрил со паунови перја
Та етего
Меѓувас се кочеперчи
малку загатливо ви се потсмева
и од вашата скриена тага се слади.

Непознатата иднина,од која се плашите
На клепките ви виси
Мислите дека е грозоморница во утрешниот ден
Која носи црн дожд
И која бега од работ на сонцето
Е така е
Кога сте сенки
Без своја црква во срцето

 Раскажувам
Раскажувам,за се што се случило
И што ќе се случи
Неверувате
И пак не верувате
Па макар и со крв сето ова би го напишал
Ама ако
Судбината ми ја додели
Антеријата на ноќта како втора кожа
Ја носам
Усфитуваќи се се со мислите.







Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...