Ќе наздравам вечерва за Љубовта
Додека во Шестата Галаксија се раѓа нова ѕвезда
Многумина сега ќе кажат
Копнежот ме тера да го кренам овој Величенствен Грал
Малкумина знаат
Дека не пресликувам минати дни со
ова
Единствено
Ќе ми замерат само Убиците на Сништата.
Ти
Која спиеш во моето срце
И која постоиш, во Болката и во Насмевката
Претворисе во Време
Кое нема да трае три дена
Ни пак три месеци
Ти
Што ги знаеш Бурите во мојата крв
Направи
Далечините да станат близини.
Ете кажав што кажав
Нека биди што ќе биди
Јас ги спакував мислите
Сега ветерот нека биди милостив
Всушност
Нека ги разнесе во пурпурот сите зборови.
А вие
Вие оставетеги зборовите нека патуваат
И оставетеја вашата нејасна тага
Во бескрајната мелодија што ја пеат Сребрените шуми за вас.
Нема коментара:
Постави коментар