петак, 23. јун 2017.

Пробај да заплачеш




Пробај да заплачеш
Исто онака
Како што секогаш плачевме во оние денови
Кои небеа дождливи
Знаеш
Земјата не го бараше тоа од нас
Но
Ние премногу ја сакавме
Та ќе седневме како некои скитници
И некаде од длабочината на душата
Ги собиравме капките на животот

Пробај
Навистина пробај да заплачеш
Зошто Јас
Преморен сум од овој живот
Толку сум преморен
Што понекогаш
Вистински се плашам дека ќе немам сила ни да умрам.

Пробај да заплачеш
Повеќе за земјата
Помалку за мене




Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...