Ја прашав мојата сенка
Дали сеуште ми е верна
А таа
Којзнае, можеби сеуште беше пијана
Од Светлината низ која одевме
Некако милосрдно ме погледна
И прошепоти и пред мене,и пред Месечината
Плачот за сожалување е веќе наше минато
Ја отфрливме проколната антерија
И сега ќе пишуваме на Срцето
За да се соединиме со Благословениот.
Реков
Тогаш ќе биде како што е запишано.
Нема коментара:
Постави коментар