недеља, 18. јун 2017.

Каде да го пронајдам сопствениот мир






Каде да го пронајдам сопствениот мир
Кога многумина ми ги броите миговите на Човечкиот Век
Неоставаќи ме така
Да продолжам да одам по линијата на својот продолжен живот
Каде да го пронајдам сопствениот мир
И сам себеси ете таму да се запрашам
Ќе се родам ли повторно по вторпат
Некаде каде што чудовиштата се чудовишата
А луѓето се луѓе
Покојниците се покојници

Каде,навистина каде
Да ги измијам раните на душата со вино
Крстен сум ви кажувам
Не делкајтего Крстот со ударите на ветерот
Се ближи заодот
Без јасна сенка сум,така е
Радосни сте,изминува секнатиов ден
Ќе се борам за здив
Но ќе кажам најпосле
Ноќ е
Вам ќе ви стемни
Мене ќе ми се раздени.

Каде,каде да го пронајдам сопствениот мир
Каде коските нема да ми чкртаат
А вам сонот нема да ви пука на илјада парчиња

Ех
Дробни се моите солзи за да ве обеспокојат
Ќе се накашлам сега
Тишината ќе легни насекаде
Додека помеѓу небото и земјата ќе лебди прашањето
Каде да го пронајдам соптвениот мир.







Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...