четвртак, 8. јун 2017.

Малку Будалеста Песна



Не е лесно да имаш црв во мозокот
Да куцаш од раѓање,кажуваќи на секого дека имаш трн во петицата
Не е лесно зарем не
Да си Кум кај Будалести луѓе
И одвреме навреме да ја лизнуваш кумата по обравчињата пред сите
Другите тогаш,повеќе од чиста култура
Ти го мерат паметот во грам
Те допираат да видат дали си вистински
И најпосле ќе кажат
Не си створен спроти Божјата Воља
Е не е лесно

И кога излапената Баба Цвета ќе ти каже
Дека никогаш не си се упокоил,туку си изгубениот нејзин Цветко
Та очите ќе ти ги извади,оти си спиел со Русалките
И ќе ти каже
Ако заспиеш срцето со глогов кол ќе ти го прободи
Демек како казна за самотноста нејзина.
Е не е лесно

А ти
Од пусти уплав,одвреме навреме рпаш лук
Не да ги исплашиш вампирите
Туку да се витосаат што подалеку живите од тебе
И здодевно ти е
Ама знаеш некако
Дека некаде во глобочините на времето е твојот спас

Одвреме навреме ќе се фатиш себеси
Како се насмевнуваш,што копнееш по неа
Та го чекаш петелот да запее,а ти да ги отвориш очите
За да не заплачеш во сонот што е исполнет со празнотија

Е не е лесно
Да имаш црв во мозокот
Кој секогаш кога очите ти се отворени
По облаците ти црта сенки весели
Кои барем не се безумни
Не,не е лесно
Човечки да живееш
Та полесно од се е
Да имаш црв во мозкот.



Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...