Вечерва сакам да играме една игра
Повеќе е наивна
Помалку забавна.
Еве ,прв ќе почнам
И
Ќе ви ги дадам моите спомени на подарок
А вие
Вие ќе ми дадете ваш миг исполнет со молк
Да со молк
Ете така барем ќе знам дека нема да го видам мојот молк во тој хаос
Незнам дали на ова животот ќе речи дека му се одмаздувам,
Но сепак е малку интересно
Не размислувајте
Тргнете по ходниците на времето
Каде се налепени спомените
Можеби ќе ја стретнете
Жената која се плаши од Љубов
Кажете и добар збор
И прегнетеја
Но немојте да зборувате за Пурпурни утра
Ќе се исплаши и ќе се сокрие во сопствената бесмисленост
Незнам сега дали има четириесет и неколку години
Или сеуште е онаа девојка која скита помеѓу воздишките.
Навистина сакам вечерва да ја играме оваа игра
Утре ќе одам на место каде што не ме познаваат
Тука тагата стана подабока и од морските длабочини
Ајде да играме,зошто полноќта наближува.
Нема коментара:
Постави коментар