среда, 12. јул 2017.

Бидете мои гости во Светлината




Ќе ве поканам да бидете мои гости
Еден ден
во многу светлина и без грам темнина
ќе ве поканам и ќе ве поведам
Надвор
И од времето
И од просторот
Таму
Каде што и судбината не постои
Ете таму
Само да знаете
Започнува да се плете концептот на новото раѓање
На Човекот
Кој нема да тагува за Љубовта
Кој срцето нема да го води во нови порази
На Човекот
Кој секоја нова битка ќе ја води со насмевки

Каењето ќе биде само мртво минато
Понекогаш,кога новото утро ќе се раѓа
Змеови ќе летаат,и на исток и на запад
Додека на југ Поетите ќе ја слават Вечноста
Само на Север.ветерот ќе ги гали сите по косите

Но дотогаш
Вие оставетеги настрана сите тешки воздишки
И пригушени крикови
Исперетеја крвта од вашата совест
Седум дена хранетеги врапчињата на вашиот прозор
Прегнете тројца непознати на улица
Од скитниците не ја крадете тишината
И не зборувајте постојано дека другите се идиоти

Да ,еден ден
Чекајте кога прво ќе дојдат самовилите
И ќе ви кажат време е
Вие тргнете без страв во себе
Ќе ме видите некаде пред вас на патот
Како се прегнувам со Иднината.






Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...