уторак, 4. јул 2017.

Ја расчепатив Гордоста




Ја расчепатив Гордоста
Исто како Блудницата ненаситна
На пуста Раскрсница
И место воздишки сладострасни да и подарам
На средината Глогов колец и забодив
И потоа,со олеснување
Но папсано ја гледав како се грчи во болката
И заминав
На Жед Планина
Гневот да го расфрлам на скакулци и пилци сколовранци.

Не верувате нели,дека е така
Или не ви се допаѓа ова што го кажувам
Јас веќе не се срамам за тоа што го сторив
Но да знаете
Вечерва сепак ќе направам Рецензија на Животот
Ако на некои утре не им кажам добар ден
Значи и дека никогаш не сте постоеле во моето минато
Верувам дека ќе се сетам на деновите кога комарците беа неподносливи
И на слатките зрели праски
Знам дека попатно таму среќавав и по некоја распуштеница

Навистина ја расчепатив Гордоста
Оставаќи ја таму  со нејзините монолози да другарува
Сеедно ми е дали ќе биде среќна
Или ќе се храни со лишаи од карпите
Тука
Пишувам на прагот од новото Време
Ќе сонувам само за тие што ќе ме сакаат.




Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...