Жнеачи на тага

Е така де

Сенките ви се поблиски од луѓето

Можеби затоа

Кожата не ви лачи мирис на Босилек

И молчеливо минувате низ сите преданија

Личите на спржалени пеперутки под облациве

Од раѓање

Здивот на животот во грлото ви се стиснал

Катаутро кај баба Митра бајчката трчате

Парчињата од сонот да ви ги состави

Ехх од шепотот на развигорот ќе ви пукни срцето

Доживувате чуда,само покојник кога ќе видите.

Зер мислите вие жнеачи на тага

Дека ќе се смилува над вас месечината

И ќе ве задои со млеко месечево

Та како старите пагани

Четири воздишки да испуштате кога ќе видите боски бели

Кутрите вие,незнаете

Не сте биле патници во коработ на Ное

Со молскавиците не сте танцувале

Налани не ви се налепиле на стапалата

Та затоа скакулци ве гонат

Та затоа стварноста ви е поинаква.