уторак, 17. јул 2018.

Ете дочекав,а не верував дека ќе дочекам




Ете дочекав,а не верував дека ќе дочекам под ова небо,да видам како Ѓаолот Благословува,и како на сред село чита Ѓаолска молитва..
Та зедов да ги глеам тоа Рсланите,или беа родени тоа да бидат,ми ти се напиле некоја бајата,застојана машка вода,та се трлаат еден од друг,се плазат на се живодиво,и крекаат со тоа гласчињата небаре се жаби засипнати...не ќе се збеснати од шилците на рогозините на кои спијат,си думам..и тргнав нога за нога накај Баба Стојна Бајачката..имала и друг пат таа иљачи разни,белким и за ова ќе најде нешто
Е таа баба Стојна,беше полупаганка,полурисјанка,и ги знаеше и паганските и рисјанските молитви..и триста други ѓаволштини,ама не се за спомнување.
Сторив некој наклон,повеќе ради вратничето,беше ниско,та да не си расцепам глаата сторив наклон..и седнав спроти неа..и кажувам..вака и вака...а таа врти дали врти со глаата,ококорува очи до прскање,и најсетне,кога плесна со рацете...и врапците од ореот избегаа,фидфиделија фатија..
-не..вика прво самата на себе..не работава за баење,или молитва..а после се оџвргали кон мене...синко,работава е за ластегарка..аха..и тоа недокастрена..ај стани и не квачи тука јајца..ами оди низ селово најди едно двајсепет души,та земетиги ластегарките,и намердајтеги кај ви гледаат очите..ама убо...толку убо,што и по десет години во сонот да се тресат од мердањето..само тоа е спасот,иначе..иначе пциите со маст нема д аве јадат тука..
-аман бре бабо Стојна до таму ли е дојдена работата..
-синкоооооо..ами викна,не подвикна..или мердајте..или одете секој подома,збирајте плачките,и фаќајте насекаде по белиот свет..али дошол Ѓаолот лично да Благословува..лоша работа е..
Сакате да знајте што бидна...
Одете утре на шупла карпа горе во спилите,и слушајтего петко џуџето како раскажува за ова..е де,оној недомиениот на раѓање..е тој ќе ви каже





Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...