понедељак, 25. јун 2018.

Само понекогаш





Ние не сме Ангели
Но повеќе наликуваме на Демони
Навистина,не знаеме да пееме како птиците
Но затоа го знаеме јазикот на гавраните
Пишуваме за Љубовта
А потоа како Варвари се убиваме
Се смееме како луди
За да избегаме од мракот во нашата душа
На Бог вистински се сеќаваме
Само кога покојник ќе видиме

Ете,понекогаш
Да понекогаш
Кога ќе застанете во средината на сите вселени
Уморни од се претходно
Ќе посакате само еден миг нероден
Да биде само за вас.



Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...