Ангелите се помеѓу нас (којзнае,можеби беше само Човек)

Да одиме ,рече Човекот

Овде е премногу ладно,меѓу овие затворени Умови

Кои,не се хранат со Светлината,само ја пљачкаат дрско и безобразно

И,тврдат дека постојат,а се плашат од сопственото Име.

Да одиме,повторно рече Човекот

Но не кажувај Оче Наш

Бидеќи повторно ќе одиш во училницата на Животот

Поздравиги само Курвите,бидеќи нивните солзи се искрени

И небарај изговор за да го повикаш стравот.

И ете,Седмата Мистерија се разбуди во мојата душа

Некаде во длабочините на ноќта

Каде ја немаше Смрта,болката,очајот и скрбот

Само гласот кој тропаше на вратите од срцето

Добредојде ,добредојде .

А вам,ќе ви ја оставам заблудата на светот,и на Ветерниците

И сета пеколна стварност

Знам,залудно е повторно семето на Вистината да го расфрлам

И да се давам во морето од лажното совршенство

Ама,да ги отворевте очите,ќе видевте каде одам.