Запознав еден тажен поет,кој
секогаш пишуваше тажни песни
И тажни поеми,на брегот од
безимената река
Пишуваше се до момент кога Тагата
започна да го моли
Да не пишува повеќе за неа,немала
кутрата веќе темнина околу себе
Која ќе ја расфрла околу него,за
да ја бои неговата тага
Енего сега,во суводолица седи,и
молчи заедно со сувата бреза.
Нема коментара:
Постави коментар