И просторно и временски
Летните ноќи беа ѕвездени и брзи
Од заодот до пурпурот
И се така од ноќ во ноќ
Ме дочекуваше некоја сила
Која повеќе правеше да живеам
Отколку да бидам безобличие.
И некаде во тој простор стоеше напишано
Не е наше сивилото на светот
Бидеќи под сето тоа е светлина
Во кое е завиткана вистината
И сите контрасти на животот
Не е црно бело како што некои мислат
Ни пак доброто губи пред злото
Само распарчените соништа јачеа тажно
Оставаќи ги ги сите ненапишани песни на дланкава
Којзнае
Така можеби знаеа
Дека нема да бидат безимени желби.
Нема коментара:
Постави коментар