петак, 17. март 2017.

Тајната на Душата



Секогаш,во ноќ без јасни ѕвезди
Каде само Русалките
Со крик  ме тешат
Шепотам

Живееш
Во секој мој
Одминат сегашен и нероден миг
Непрашуваќи ме
Зошто Јас умирам
Во секој мој
Одминат сегашен и нероден миг

И
Се е така,исто тука
Додека ветерот ми цеди од очите солзи
Правеќи лицето да ми трепери
Со дробни далги

Но
Ако некогаш те огре источното сонце
Или ги доприш
Нежните криља на сказанијата
Само молчи
И слушнија тајната на душата
Без да таложиш горчина во грлото.




Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...