Така е

Додека млакиот сон не ми поткрене една клепка

Нема да глаголам

Но сепак ги наслушнував тајните во черепот

Мислам,чинојдејствуваат сега со невидливите копнежи

И чекорат побавно и од најбавната мисла

Не брзам ни јас,само се митарам под товарот на годините

Чинам бев светлина

Се чешав премногу,и станав темнина

Сркав попара од сонот

А пеколот врелината од чинијата ја сурна на мене

Пробав,реата од светот да ја исчистам

Ме прелетаа врани тогај,крај суводолици завршив

И видов

Гнил крст носеле,и на купишта коски стоеле многумина

А другите,мравки,гасеници,и разни гадиники

За распетие не знаеа

И ајде после оди,песна пеј за ним

Оживувам

Без замагленост над очите

Со своја песна

За свое Сонце

Без старечка темнина во себе

Така е

Се ослободив од сонлив замор,и од правот врз очите

Вие и понатаму отворајтеја утробата

Ревот никој не ви го слуша

Не ви пукнала жолчката

Во апокалиптичното искушение

Та затоа живеачката ви е без вселенски ѕвезден талог.