Убијте ме и Мене и Љубовта

Бавно,со чекор потежок од сите јадови

Ја следам песната,која го живее својот измислен живот

И во тие ретки мигови,ете ја тргам сонливоста од очите

И го оживувам јазикот,кој веќе станал труп меѓу непцата

Знам дека и смета тогаш лутиот мирис на прашината

Па затоа и измислувам повторен необичен почеток.

Вие мали и ништожни,барате,со притаена радост

Да ја осудиме Слободната Љубов,не доликува

Робовите сеуште ја воздигнуваат,Блудниците катаден се сладат

Но  барем со проклетството на златото не ја наградуваат

Вие за сето ова убијте ме и Мене и Љубовта

И од вретеното на времето одврезетеме

Ако за тоа утре неродените денови ви кажат Алал да ви е

Доброчинители сте..но ако

Ве натераат да одите по моите трнливи патеки

Тогаш,од Перун чувајте се добро

А на Бахус не му верувајте многу.

Ете,бавно со чекор потежок од сите јадови,сега и чемери

Ја следам песната,која иако има нејасни мисли

Сепак ме чува од сите глобочини на темнината.