Сега името ни е мрак

Сега името ни е мрак

Ако утре за ова историјата се сети

Нека не излее како кипови мраморосани на гребените рапави

Сетне,Земјата нека ни ги отвори бездните

И нашите сплетени ребра ни ги спрложи.

Почнува свадбараската игра во мртва шума,нели

Почнува,почнува,иде црната невеста

Со животен грч на срцето,ама жедна е за крв да знаете

Сонот од нашите пресни очи испари веќе

Гревот се собра во моминска утроба

А ветерот со камшици ни го скапува месото.

Мајко,се наежив оти те надживеав

Ете ,со нож ги заклав сите мои зборови,нека кркорат и тие

Утре со заскрната смеа ќе не лепат сите,на земјата

Небаре сме лепешки воловски

И во мракот,ќе ни цедат мрак место здив.

Кога смрта ќе не помилува,утре,задутре

И не праша онака Човечки

Ви студи ли,ќе и кажеме низ гладна уста

Не,со студенило се родивме,со студенило расневме

Затоа сме вака проѕирни,затоа тешко ти беше да не најдеш.

Сега името ни е мрак

А утре,утре ќе бидеме исто како развеани глуварчиња

Чекорите ќе ни гаснат,тивко,без лелек

Не ќе знае никој да раскажува за црковниот двор и гласната камбана

Само Светците ќе бидат сеуште без трошка сомневање.