Ако навистина сум ѕвер
Тогаш зошто сеуште одам на две нозе
А вие во милоста ваша ми ја срушивте планината
И пустина со расфрлани камења ми дадовте
Ако навистина сум лудак
Зошто тогаш не ја затворите оваа отворена лудница
Тогаш барем вие Богоугодни суштества
Булеварите направетеги во мачилишта сурови
Домовите во келии темни
Постелите во канџи лепливи
Та
И јас,и сличните на мене
Што не наликуваме на вас
Облежетене со глогов венец на главата
И камени крстови во рацете
На плеќите
Ставетени,не сто
Туку уште по илјада несторени гревови
Устите зашијте ни ги со врвки од биволска кожа
Не ќе молиме тогаш
Господе Помилуј нас
Зарем не.
Нема коментара:
Постави коментар