Во името на целокупното лудило околу нас
Се фрлам во устата на непознатото чудовиште
Којзнае
Можеби е паднат Ангел
Кој само ползи по земјава
И му предлагам
Заедно
Додека седиме бесцелно
На самиот врв од планината
Да ја џвакаме сета темнина околу нас
Што ноќва ете така великодушно ни ја подарува
Се смее малку иронично
Но сепак лиги му течат
И низ насмевката ме прашува
Мислиш дека така ноќта
Ако ја џвакаме темнината ќе ја направиме пократка
И дека спасот ќе го најдиме во денот
Та исто ти е Пријателе мој
Лудилото трае деноноќно
Да
Во името на целокупното лудило
И светлинаат ќе ја голтаме лакомо
Само ако сакаш.
Нема коментара:
Постави коментар